Het is eigenlijk niet met elkaar te rijmen dat één op de drie huwelijken in een scheiding eindigt, terwijl iedereen zijn kind de nare gevolgen van een scheiding wil besparen.
Oud-minister André Rouvoet is in het nieuws met zijn rapport over een beter scheidingsproces, vooral vanuit het perspectief van het kind. Daarin zet hij de gevolgen op een rij, zoals: per jaar maken 70.000 thuiswonende kinderen een scheiding mee; 16.000 kinderen hebben ernstige last van de gevolgen; 15% van alle kinderen van gescheiden ouders hebben na de scheiding geen contact meer met een van de ouders.
Al vele jaren vragen ouders, maar ook ‘scheidingsprofessionals’, om betere en snellere faciliteiten, liefst in een zo vroeg mogelijk stadium. De eerste alternatieve initiatieven rond de scheiding waren ooit de omgangshuizen; een neutrale plek waar kinderen – meestal – hun vader ontmoetten. Belangrijk zijn ook het snel regelen van allerlei praktische en financiële zaken. Denk hierbij aan de hypotheek, de huur, verzekeringen, bankzaken en werk. Deze kunnen gemakkelijk complicerende factoren in de scheiding worden of ertoe kunnen leiden dat er schulden ontstaan. Daarmee worden de risico’s op schade bij kinderen verhoogd, zegt het rapport terecht. Zeker nu scheidingen een ware epidemie zijn geworden, raadt het rapport een landelijke aanpak aan die zich op alle aspecten richt.
Toegang tot goede hulpverlening in alle fases van de scheiding is het meest belangrijk. Ik moet daar wel aan toevoegen, dat het essentieel is dat die hulpverleners zeer goed opgeleid zijn met zowel ervaring in hun vak als levenservaring. De schade die goedbedoelende, maar ondeskundige professionals en vrijwilligers kunnen aanrichten, is vaak desastreus, zo blijkt ook wel uit het rapport. Hopelijk worden de goede aanbevelingen uit het rapport opgevolgd door goede daden.
15 maart 2018