Scheiden bij gemeenschap van goederen

• Scheiden

Toen zij bij mij kwam voor een advies, was mevrouw 60 jaar oud en bijna 40 jaar in gemeenschap van goederen getrouwd. Het huwelijk liep niet zo lekker en ze had haar man achtergelaten in de echtelijke woning op de Antillen. Zelf had ze hun pied-à-terre in Nederland betrokken. Beide echtgenoten kwamen oorspronkelijk uit Nederland. Kort na hun huwelijk waren ze naar “de West” vertrokken en de man had daar in de loop der jaren een florerend bedrijf opgericht. Partijen kwamen in financieel opzicht niets te kort. De 3 kinderen, die allen al meerderjarig waren, hadden in Nederland gestudeerd.

Een feitelijke scheiding

De vrouw wilde aanvankelijk niet scheiden. Zij nam genoegen met een feitelijke scheiding. Er zouden afspraken gemaakt moeten worden over de wijze waarop de man haar financieel zou onderhouden. Partijen hadden een traditioneel huwelijk gehad, waarin de man kostwinner was en de vrouw de verzorging van de kinderen, de organisatie van het huishouden en het onderhouden van de sociale contacten in haar takenpakket had.

Verdeling van bezittingen

De man koos er echter voor om een echtscheiding in gang te zetten. Hij vroeg een Nederlandse advocaat om de procedure aanhangig te maken. Hij had bedacht dat de bezittingen zo verdeeld moesten worden dat hij de ene helft kreeg en dat de vrouw en hun 3 kinderen ieder een kwart van de andere helft. In totaal zou de vrouw dus 1/8 van hun gemeenschappelijk bezit ontvangen. Alimentatie had de vrouw in zijn ogen dan niet meer nodig.

Een lumpsum-uitkering

De vrouw was het hier niet mee eens. Nadat wij hadden overlegd deed zij een tegenvoorstel, dat inhield dat de man aan haar een lumpsum-uitkering zou doen en dat zij eigenaar zou worden van hun flatje in Nederland. Hij zou alle overige bezittingen (m.n. diverse BV’s met onroerend goed) en de echtelijke woning mogen houden. Het bedrag dat de vrouw vroeg, had zij geschat. Zij kende de financiële situatie alleen in grote lijnen; precieze cijfers waren haar onbekend.

De man weigerde en langdurige en vaak moeizame procedures volgden. Aan het eind van de rit, na meer dan 10 jaar procederen, besliste de rechter dat de vrouw kreeg wat zij in 1^e instantie had gevraagd. De kosten die zij beiden aan advocaten en andere deskundigen hadden gemaakt kwamen, achteraf gezien, dus voor rekening van de man.

Vragen?

In een echtscheiding lopen de emoties vaak hoog op. Er moeten echter ook zakelijke beslissingen genomen worden. Een goede adviseur is dan ook onontbeerlijk. Van der Loeff familierecht en erfrecht adviseert, onderhandelt en, indien nodig, procedeert in deze gevallen voor u. Heeft u nog vragen of wilt u een afspraak maken? Neem dan contact op!