Pieter had net een punt gezet achter zijn knipperlichtrelatie met Mandy, toen zij hem vertelde dat ze in verwachting was. Ze toonde hem een e-mail van haar huisarts, waarin hij dat bevestigde. Pieter schrok: zij hadden altijd heel duidelijk naar elkaar uitgesproken dat ze absoluut nog niet aan kinderen toe waren. Mandy zou daarvoor de nodige maatregelen nemen. Pieter had het financieel goed, daar ging het niet om, maar hun relatie was gewoon te instabiel om samen een gezin te stichten. Hij ging zijn verantwoordelijkheid echter niet uit de weg. Mandy had zijn financiële steun nodig, haar inkomen in de horeca was minimaal en met het aanstaande moederschap onzeker. Zij stelde voor dat hij een huis zou kopen voor haar en de baby, waarvoor ze nauwelijks huur zou hoeven te betalen. Dan zou ze zelf de kosten voor de baby en de opvoeding dragen. Een mooie regeling, vond Pieter ook, die ze vastlegden in een contract.
Samen zochten ze een geschikt huis uit, dat hij daarna op zijn eigen naam kocht. Mandy trok zeer tevreden in haar nieuwe huis. Daarna verwaterde het contact. Pieter had er niet veel behoefte aan, want de relatie was voorbij en hij had niet voor deze zwangerschap gekozen. Maar een paar maanden later ging hij toch bij haar langs. Wat bleek: Mandy was geen grammetje aangekomen! Ze was niet in verwachting. Uiteindelijk kwam de aap uit de mouw. Mandy had de zwangerschap verzonnen en het mailtje van de huisarts vervalst. Het kostte ons daarna behoorlijk wat tijd en moeite om haar ervan te overtuigen, dat haar plan was mislukt. En zonder baby kon zij toch echt geen rechten ontlenen aan het contract. Er was zelfs een dagvaarding voor nodig, maar inmiddels heeft zij het huis verlaten.
Clasien van de Pas-Rutgers van der Loeff
16 oktober 2020